نَعلِ دَرگاه به قطعه چوب یا تیرکی (فلزی) گفته می‌شود که در قسمت فوقانی پنجره گذاشته می‌شود و وظیفه آن تحمل بار آجر و سایر اجزا فوقانی می‌باشد.
نعل درگاه‌هایی که معمولاً‌تزئین می‌شوند فرسب نامیده می‌شوند.
نعل درگاهیه ا تیرهایی هستند که جهت انتقال بارهای ثقلی قسمت بالای بازشو به دیوارهای طرفین بازشو به کار می روند . از جمله موارد ضعف که در ساختمانهای ساخته شده خشتی دیده می شود ، عدم وجود نعل درگاه یا امتداد نیافتن نعل درگاه بر روی دیوارهای طرفین بازشو می باشد که در نهایت باعث تخریب دیوار خواهد شد.
ترک در نعل درگاه : به علتهای زیر ، نعل درگاه و سطوح زیر آن می شکنند : الف) در اثر نشست ستون زیر نعل درگاه ، به علت اهرم شدن آن ، برش افقی به وجود آید. ب) برشهای عمودی به خاطر وجود پیوند و اثر نیروهای فشاری در امتداد تیر نعل درگاه و برشهای طولی بعد از مقدار گیر نعل درگاه به وجود می آید که در هر دو حالت ، جداره ترکها را می تراشیم ، باز می کنیم و سپس گرد آن را می گیریم .بعد ، محل مرطوب شده را با اصطلاحاً گچ تیزون ( زودگیر) پر می کنیم و زمینه را با کشته کشی آماده می سازیم و سپس ترکها را به ترتیب ترمیم و تعمیر می کنیم.
برای نصب درگاهها رعایت شرایط زیر الزامی است:
طول نشیمن نعل درگاه بر روی دیوار در هر طرف باید حداقل 30 سانتیمتر باشد.
در صورت استفاده از کلافهای قائم در اطراف بازشوها، نعل در گاه باید به نحو مناسبی به آنها متصل شوند.
عرض نعل درگاه باید مساوی ضخامت دیوار باشد.
