لطفا برای مطالعه دعا به ادامه مطلب مراجعه فرمایید
دعای فرج برای رفع گرفتاری شخصی
در اوقات گرفتاری و شدت خیلی باید دعای فرج خواند؛ زیرا دعای فرج، دعا برای فرج شخصی است، لذا در هنگام شدت باید به آن ملتزم شد. وقتی میخواستند پسر حسنبنعلی علیهماالسلام، داماد حضرت حسینبنعلی علیهماالسلام، را به دستور ولید پانصد تازیانه بزنند، حضرت امام سجاد علیهالسلام به او فرمود: پسر عمو، دعای فرج را فراموش نکن، ایشان عرض کرد: پسرعمو، دعای فرج چیست؟ حضرت دعایی را به او تعلیم فرمود. حسنبنحسنبنعلی شروع کرد به خواندن آن دعا، کسی که مأمور قتل او بود، از منبر به زیر آمد و گفت: «أَری سَجِیةَ مَظْلُومٍ، أَخرُوا أَمْرَهُ، أُراجِعِ الأَمیرَ؛ سرشت شخص ستمدیدهای را میبینم، قتل او را به تأخیر بیندازید تا با امیر [ولید] در این باره مشورت کنم». تا اینکه به ولید نامه نوشت و دستور داد که او را رها کنند.
منبع: مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت ایت الله بهجت
پیامبر خاتم صلی الله علیه و اله و سلم فرمود:
هر گاه گرفتار شدی، این دعا را بخوان تا خدا گرفتاریت را برطرف سازد:
اللهم انی عبدک و ابن عبدک و ابن امتک ناصیتی بیدک ماض فی حکمک عدل فی قضایک اسالک بکل اسم هو لک سمیت به نفسک او انزلته فی کتابک او علمته احدا من خلقک او استاثرت به فی علم الغیب عندک ان تصلی علی محمد و ال محمد و ان تجعل القران ربیع قلبی و نور بصری و شفاء صدری و ذهاب غمی و جلاء حزنی یا ارحم الراحمین.
: بار خدایا من بنده و فرزند بنده و کنیز توام و اختیار من در کف قدرت تو است و در حکم تو سرنوشت من رقم خورده و از عدالتت رد شده، حال به هر نامی که از ان تو است و یا خود را به ان خوانده ای و یا در کتابت فرستاده ای و یا به مردمت اموخته ای سوگندت می دهم، سرنوشتی دوباره برایم رقم زن، و به پیامبر علیه السلام درود فرست و قران را بهار دلم و نور چشم و شفای دردم و رفتن اندوهم و زدودن حزنم بگردان ای ارحم الراحمین.
و نقل شده که دعایی را به این مضمون که در کتب ادعیه امده می خواند و جملات اغازین این دعا این است:
(اللهم اقسم لنا من خشیتک ما یحول بیننا و بین معصیتک و من طاعتک ما تبلغنا به جنتک و. ..
منبع: ارشاد القلوب، ترجمه سلگی، ج 1، ص: 210 - پایگاه اینترنتی حوزه
یا من تحل به عقد المکاره و یا من یفثا به حد الشداید و یا من یلتمس منه المخرج الی روح الفرج
ای خداوندی که گره کارهای فرو بسته به تو گشوده می شود و سختیها به تو اسان می گردد، ای خداوندی که از تو خواهند رهایی از تنگناها را و یافتن اسودگی را
ذلت لقدرتک الصعاب و تسببت بلطفک الاسباب و جری بقدرتک القضاء و مضت علی ارادتک الاشیاء
به قدرت تو دشواری خوارمایه گردد و به لطف تو اسباب کارها ساخته اید. قضا به قدرت تو جاری است و هر چیزی بر وفق اراده تو پدید امده است.
فهی بمشیتک دون قولک موتمره و بارادتک دون نهیک منزجره
به مشیت تو فرمانبر است و به گفتار امرانه اش نیاز نیست، به اراده تو بازداشتنی است و به گفتار بازدارنده اش نیاز نیست.
انت المدعو للمهمات و انت المفزع فی الملمات لا یندفع منها الا ما دفعت و لا ینکشف منها الا ما کشفت
تویی ان که در مهمات بخوانند و در سختیها به او پناه جویند. هیچ بلایی از سرما نرود جز انکه تواش برانی و هیچ اندوهی از دل ما رخت نبندد مگر انکه تواش از میان برداری.
و قد نزل بی یا رب ما قد تکادنی ثقله و الم بی ما قد بهظنی حمله
ای پروردگار من، بر من محنتی رسیده که بار گرانش مرا از پای در اورده است و به رنجی در افتاده ام که بر خود هموار نتوانم کرد.
و بقدرتک اوردته علی و بسلطانک وجهته الی
تو خود به قدرت خویش ان محنت و رنج بر من وارد اورده ای و به سوی من روانه داشته ای.
فلا مصدر لما اوردت و لا صارف لما وجهت و لا فاتح لما اغلقت و لا مغلق لما فتحت
انچه را تو وارد اورده ای کس بازگرداندن نتواند و انچه را تو روانه داشته ای کس دفع نتواند و ان در را که تو بسته ای کس گشادن نتواند و ان در را که تو گشاده ای کس بستن نتواند.
و لا میسر لما عسرت و لا ناصر لمن خذلت
چون کسی را به رنج افکنی کس راحتش نرساند و چون کسی را خوار داری کس عزیز نگرداند.
فصل علی محمد و اله و افتح لی یا رب باب الفرج بطولک و اکسر عنی سلطان الهم بحولک
پس درود بفرست بر محمد و خاندانش. ای پروردگار من، به فضل خویش در اسایش بر من بگشای و به قدرت خویش سطوت اندوه را بر من بشکن
و انلنی حسن النظر فیما شکوت و اذقنی حلاوه الصنع فیما سالت
و در انچه زبان شکایت گشوده ام به رحمت نظر کن و مرا حلاوت استجابت در هر چه خواسته ام بچشان
و هب لی من لدنک رحمه و فرجا هنییا و اجعل لی من عندک مخرجا وحیا
و از نزد خویش رحمتی و گشایشی خوشگوار بر من ارزانی دار و راه رهایی در پیش پای من بگشای.
و لا تشغلنی بالاهتمام عن تعاهد فروضک و استعمال سنتک
چنان مکن که به سبب اندوه از انجام دادن فرایض و مستحبات تو بازمانم،
فقد ضقت لما نزل بی یا رب ذرعا و امتلات بحمل ما حدث علی هما و انت القادر علی کشف ما منیت به
که من ای پروردگار، در برابر این محنت که بر من وارد امده بی طاقتم و پیمانه شکیباییم از ان اندوه که نصیب من گردیده اینک لبریز است. تنها تویی که توانی ان اندوه را از میان برداری
و دفع ما وقعت فیه فافعل بی ذلک و ان لم استوجبه منک یا ذا العرش العظیم
و ان بلا را که بدان گرفتار امده ام دفع کنی. پس مرا از بند بلا وارهان اگر چه شایسته ان نباشم. یا ذا العرش العظیم.
منبع: صحیفه سجادیه(ع)، دعای هفتم (دعا هنگام رخداد حادثه ها) - پایگاه اینترنتی حوزه