نگوییم؛ رمضان آمد بگوییم ماه رمضان آمد
از وظایف روزه داران در این ماه، دعا و درخواست حوایج از حضرت حق است که بنده احساس نیاز به پیشگاه بى نیاز کرده، و دست‌هاى احتیاج خویش را به درگاه او دراز می‌کند.
رمضان از مصدر «رمض» به مفهوم شدت گرما و تابش آفتاب بر رمل... معنا شده است. انتخاب چنین واژه‌ای به راستی از دقت نظر و لطافت خاصی برخوردار است چرا که سخن از گداخته شدن است و شاید به تعبیری دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان نفس و تحمل ضربات بی امانش، زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش است.
نگوییم؛ رمضان آمد بگوییم ماه رمضان آمد
رمضان اسمی از اسماء الهی است و نباید آن را به تنهایی ذکر کرد. مثلا ً بگوییم رمضان آمد یا رفت، بلکه باید گفت ماه رمضان آمد، یعنی ماه را باید به اسم اضافه کرد. در این زمینه هشام بن سالم از حضرت امام محمد باقر(علیه السلام) نقل روایت می‌کند و می‌گوید: ما هشت نفر از رجال در محضر حضرت ابی جعفر امام باقر (علیه السلام) بودیم، پس سخن از رمضان به میان آوردیم. امام علیه السلام فرمود: نگویید این است رمضان و نگویید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامی از اسماء الله است که نمی‌رود و نمی‌آید که شیء زائل و نابود شدنی می‌رود و می‌آید، بلکه بگویید ماه رمضان، پس ماه را اضافه کنید در تلفظ به اسم، که اسم، اسم الله می‌باشد، و ماه رمضان ماهی است که قرآن در او نازل شده است و خداوند آن را «مثل» و «عید» قرار داده است همچنانکه پروردگار بزرگ، عیسی بن مریم (سلام الله علیها) را برای بنی اسرائیل مثل قرار داده است، و از حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام) روایت شده که حضرت فرمود: شما به راستی نمی‌دانید که رمضان چیست (و چه فضائلی در او نهفته است!)
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) فرمودند:"اگر کسى در این ماه یک آیه از قرآن تلاوت کند، ثوابش مثل کسى است که در غیر ماه رمضان یک ختم قرآن کرده است"
فضیلت اعمال مستحبى ماه رمضان
دعا و استغفار در ماه رمضان
حضرت علی(علیه السلام) در حدیثی می‌فرمایند: "بر شما باد در ماه رمضان به استغفار و دعاى زیاد. اما دعاهاى شما دافع بلا از شماست. و اما استغفار شما از بین برنده گناهان است." بنابراین از وظایف روزه داران در این ماه، دعا و درخواست حوایج از حضرت حق است که بنده احساس نیاز به پیشگاه بى نیاز کرده، و دست‌هاى احتیاج خویش را به درگاه او دراز می‌کند.
