راضی بودن ما از خدا یعنی چه؟!
اندکى از رضایت و خشنودى خداوند از تمام نعمت هاى بهشتى که در قرآن بیان گردیده، بهتر و بالاتر است، زیرا خشنودى اوست که باعث کمال هر سعادت, نیکبختى و موجب هر گونه رستگارى مىشود، و به سبب خشنودى اوست که انسان از بزرگداشت و بخشش او بهرهمند مىگردد و بخشش و کرامت، بزرگترین نوع پاداش, اجر و ثواب است؛و حاصل این رستگاری رسیدن انسان به ثواب و رهایی و نجات از آتش جهنم است.
در برخی از آیات قرآن کریم [1] پس از بیان نعم و موهبت‌های مادی و معنوی, از رضایت الهی از انسان و راضی بودن انسان از خداوند به عنوان رستگاری بزرگ یاد شده است.
این رضایت دو جانبه, چنان دارای اهمیت و ارزش والایی است که از آن به عنوان بزرگترین موهبت الهى و بالاترین نعمت ها یعنی رستگاری انسان, یاد شده است.
در آیاتی که به این نعمت الهی اشاره شده است, خداوند متعال پس از ذکر نعم محسوس و مورد خوشایند انسان همچون وعده بهشت و خلود در آن, این رضایت دو جانبه را بزرگتر و عظیم تر از موارد یاد شده دانسته و از آن با عنوان «رستگاری بزرگ» یاد کرده است.
به عبارت دیگر, اندکى از رضایت و خشنودى خداوند از تمام نعمتهاى بهشتى که در قرآن بیان گردیده، بهتر و بالاتر است، زیرا خشنودى اوست که باعث کمال هر سعادت, نیکبختى و موجب هر گونه رستگارى مىشود، و به سبب خشنودى اوست که انسان از بزرگداشت و بخشش او بهرهمند مىگردد و بخشش و کرامت، بزرگترین نوع پاداش, اجر و ثواب است؛[2]و حاصل این رستگاری رسیدن انسان به ثواب و رهایی و نجات از آتش جهنم است.[3]
