امام صادق علیه السّلام فرمود:
نَوْمَةُ الْغَدَاةِ مَشُومَةٌ تَطْرُدُ الرِّزْقَ وَ تُصَفِّرُ اللَّوْنَ وَ تُقَبِّحُهُ وَ تُغَیِّرُهُ وَ هُوَ نَوْمُ کُلِّ مَشْئُومٍ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یَقْسِمُ الْأَرْزَاقَ مَا بَیْنَ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَى طُلُوعِ الشَّمْسِ فَإِیَّاکُمْ وَ تِلْکَ النَّوْمَة (1)
خواب صبح شوم و نامبارک است، و روزى را پس میزند، و رنگ و روى را زرد و زار میکند، و شخص را نازیبا و دگرگونه مىسازد و آن خواب همه اشخاص نامبارک است، همانا خداوند تبارک و تعالى روزىها یا روزى مخلوقات را در فاصله دمیدن صبح تا طلوع خورشید مقرّر و تقسیم می فرماید پس زنهار، از خواب در آن هنگام بپرهیزید. (2)
برخی از شارحان در توضیح این روایت گفته اند:
خفتن از پس نماز صبح، روزى را منع می کند؛ زیرا که وقت قرآن خواندن است و دعا و ذکر خداى تعالى و استغفار کردن؛ پس هر که در این وقت بخسبد، ازین جمله باز ماند و خداى تعالى برکت از وى باز دارد. (3)
1- من لا یحضره الفقیه، ج1، ص502، باب کراهیة النوم بعد الغداة
2- من لا یحضره الفقیه- ترجمه غفارى، ج2، ص206، در بیان کراهت خواب پس از نماز صبح
3- شرح فارسى شهاب الأخبار(کلمات قصار پیامبر خاتم ص)، محمد بن سلامة قضاعی، ص21
منبع: www.salvat.ir
